Hallo Allemaal,

Er is zoveel gebeurd in een korte tijd! Laat ik bij het begin beginnen; maandag. Op maandag ging ik, nadat ik de meiden klaar had gemaakt en naar school had gebracht, naar Putney. Een gedeelte van Londen, erg dicht bij Fulham (waar ik nu verblijf). Ik ging daar heen om opnieuw te proberen om een bankaccount te openen. Toen ik zaterdag ging, was ik een kwartier te laat, ze waren gesloten. Dus ik ging naar binnen bij lloyds en een mevrouw hielp me. Ik moest op internet een formulier invullen en ze kon het niet bij de bank doen, ik moest het thuis doen blablabla. Eenmaal thuis heb ik het meteen gedaan. Ik wil namelijk zo snel mogelijk een bankaccount openen zodat ik straks mijn mobiele abonnement kan verlengen. Seb had het voor me gedaan, maar zei dat ik het de volgende keer zelf kon doen als ik een bankaccount had. Hij is bang dat ik extra kosten zal maken. Wat volgens mij btw niet eens kan bij giffgaff, maargoed. Dus ik probeerde het in te vullen, maar het accepteerde me niet vanwege mijn korte verblijf van een half jaar in Londen. In de avond vertelde ik dat tegen Seb. Hij dacht dat ik het niet goed had ingevuld probeerde het voor me te doen. Omdat ik moest invullen hoeveel ik verdiende en over de belastingen die ik betaalde zei hij dat ik het beter niet kon doen op deze manier. De oplossing was volgens hem een mail sturen naar smartaupairs om te vragen welke bank mij wordt aangeraden. We kregen de mail terug dat lloyds het beste was en dat we een brief van hun moesten laten zien met bewijs dat ik werk/culturele ervaring heb. Dus vandaag ging ik weer naar de bank (voor de honderste keer), met mijn papier. Dit keer was er een meneer die me hielp. Hij vertelde me weer een compleet ander verhaal. Ik moest mijn nummer doorgeven en hij zou me bellen voor een afspraak. Veel makkelijker dus. Vandaag werd ik dus ook meteen gebeld en morgen heb ik een nieuwe afspraak. Alsof ik er al niet vaak genoeg geweest ben. Laten we duimen dat het nu wel goedkomt.

Dinsdag had Helen voor me geregeld dat ik de au pair aan de overkant kon ontmoeten. Zij komt uit Denemarken en is hier al drie maanden. Nadat ik vrij was, ging ik naar haar toe en het was ontzettend leuk haar te ontmoeten. Goed voor mijn Engels, maar ook leuk om wat sociaal contact te hebben met mensen van je eigen leeftijd.
Een uurtje later vertrok ik en kon ik alweer naar de volgende afspraak. Dit keer met familie! Mijn nichtje, Joline, was ook in Londen met school. We spraken af bij Victoria en daar hebben we snel even bijgekletst! Super leuk Poo!! :) De dag vloog om en ik kon al weer terug om de meiden van school te halen en te koken.

Woensdag heb ik eindelijk tijd gehad voor iets wat ik al een lange tijd wou doen in Londen: HARDLOPEN. Lucky me, het was eindelijk niet aan het regenen. Paar wasjes gedraaid, aanrecht opgeruimd etc, etc. Girls opgehaald, en jahoor het ging regenen. Boos natuurlijk want ik had geen paraplu meegebracht.

En tja, vandaag, donderdag, was de meest verschrikkelijke dag tot nu toe. Alles ging goed tot ik de meiden van school haalde. Daarvoor ben ik sochtends met het Deense meisje, Rikke, naar een English conversation class gegaan. Eerst hadden we het over iets actueels en daarna gingen we groepjes maken en conversaties voeren. Ik denk dat ik hier veel van geleerd heb en het was ook een leuke manier om nieuwe vrienden te maken!! Dit is overigens gratis, wat nog een extra pluspuntje is!.
De dag bleef helaas niet zo leuk als het leek. Toen ik Florence van school haalde, vertelde de lerares me dat ze stout was geweest. Ze was met een vriendje, Jack, naar de wc gegaan, zonder het aan de juf te vragen. Enjahoor Florence was de hele weg boos omdat de lerares boos op haar was. We moesten snel doen, want we moesten haar zus, Violet over 20 min alweeer ophalen aan een compleet andere kant van Fulham. Wat we overigens nooit redden, maar ik laat haar liever zo min mogelijk wachten anders wordt zij ook boos. Eenmaal daar aangekomen werd het van kwaad tot erger. Ze hadden beiden hun dag niet. Florence wilde niet lopen en Violet wilde naar huis dus het werd vechten. Ze uit elkaar halen kon ik niet want ze begonnen gewoon weer opnieuw. Na eindelijk het spel te spelen wie het eerst thuis is moest Florence onderweg opeens plassen, en tja omdat ze nog klein is, kon ze dit niet lang ophouden, jahoor de helft in haar broek. Rennend naar het dichtsbijzijnde café om haar snel naar het toilet de laten gaan. We waren rond die tijd al drie kwartier onderweg voor iets wat maar 20 min hoort te duren en voor ik het wist waren we het café nog niet uit of ze begonnen weeer met vechten. Haren trekken, slaan, duwen, elkaar meppen met de step. Step? Ja in Londen gaan bijna alle kinderen naar school met een step. Klink leuk, maar Florence is nog te klein om zelf te steppen dus ik moet elke dag als ik haar ophaal in de bus een step meenemen. Haar vervolgens vooruitduwen op de step naar de bushalte. De step, twee paraplu's, koekjes en haar mega schooltas in de bus meenemen. En vervolgens in de overvolle bus proberen eruit te komen en haar naar Violet's school duwen. Goed voor je rug? Nee, maar beter dan haar optillen, daar is ze net even te groot voor. Even terug naar het gevecht. Florence was weer boos, wat vaak gebeurd en dan gaat ze stilstaan. Dit keer wilde ze ook niet met de step dus ik besloot haar maar de hele weg verder naar huis te tillen, met haar beplaste broek aan. #liveasanaupair.
Thuis snel eten maken en de meiden uit elkaar halen zodat Violet in de keuken kan leren en Florence in de woonkamer met mij speelt. En tja, als ze dan voor je gaat zingen op haar roze kinderspeelpiano dan vergeet je weer alle ellende van de dag en is de dag weer goed!

Lots of love,

Jamie