Op vakantie naar.... Nederland

Jeetje het is al weer een hele tijd geleden dat ik iets geschreven heb. Het was een behoorlijk drukke periode. Was? Ik bedoel is. Ik ben nu in Nederland. Het voelt zo raar dit blog te schrijven vanuit mijn eigen bureau, in plaats vanuit mijn bed in Londen. Jep, ik heb daar geen bureau helaas…

Het sinterklaas weekend was mijn vriend mij komen opzoeken in Londen. We hebben toeristje gespeeld. Stom eigenlijk, als je er woont en werkt ga je helemaal niet al die toeristische dingen bekijken. Terwijl ik , als ik straks naar Nederland kom, wil zeggen dat ik alles gezien heb! Dat weekend hadden we dus een ontzettend strak schema gemaakt en geprobeerd zoveel mogelijk te bezichtigen. In de ochtend hebben we de koffers bij mijn hostfamilie gedumpt. Ze waren niet thuis, dus dat betekende dat we later nog een keer langs moesten komen, om ze aan elkaar voor te stellen. Na alle spullen achter te hebben gelaten, zijn we een plekje gaan zoeken om lekker te ontbijten. Het was belachelijk druk overal. Toen zijn we maar naar Victoria gegaan. Vanuit daar zijn we naar Buckingham palace, de Bigben en Londen Eye gelopen. Hierna gingen we gewoon wat rond lopen en kwamen we met het geweldige idee om te gaan fietsen. Fietsen in Londen? Nope geen goed plan. Ze hebben niet eens fietspaden, en het verkeer vind ik persoonlijk een chaos. Maargoed, dat gingen we dus doen. Met de fiets zijn we eerst naar een supermarkt gegaan om allemaal lekkere dingen te kopen. In Londen kan je zo goedkoop heerlijke, verschrikkelijk ongezonde, koekjes en donuts halen. Dus daar hebben we gelijk gebruik van gemaakt. Na onze vreetbui zijn we over de Tower Bridge gaan fietsen. Echt een super leuke ervaring. Wel erg gevaarlijk, omdat je om je heen aan het kijken bent terwijl je gewoon midden op een drukke weg fietst. Wel erg mooi om de brug van zo dichtbij te zien. Je kan er overigens ook gewoon er overheen, op een voetpad, lopen, maar we waren toch aan het fietsen, dus why niet fietsen? Hierna zijn we opzoek gegaan naar een eettentje. Daarna leek het ons een goed plan richting ons hotel te gaan. De prijzen zijn in december ontzettend duur dus we hadden ons hotel helemaal in Heathrow geboekt. Fanatiek dat we waren, waren we van plan om er helemaal fietsend heen te gaan. Na nog geen uur beseften we al dat het geen goed idee was en hebben we maar de metro naar het hotel gepakt. Het was gelukkig een mooi hotel. Geboekt voor 40 pond voor één nacht.

De volgende morgen probeerden we vroeg op te staan zodat we nog meer van Londen konden bekijken. We zijn met de metro naar Hammersmith gegaan. We gingen er aan een andere kant uit dan ik normaal deed, en kwamen toen in het winkelcentrum terecht. Dat werd dus lekker even shoppen en koffietje met gebakje nemen. De tassen werden te zwaar en toen zijn we naar mijn hostfamilie gegaan. Ze waren weer niet thuis, dus toen zijn we daarna naar Hyde park gegaan. Natuurlijk om winterwonderland te bezichtigen. Echt super mooi! En echt huge! De tijd vloog voorbij en we zijn rond zes uur weer naar huis gegaan. Dit keer waren ze er wel. Assem had allemaal chocolade letters voor de meiden gekocht. Dat kennen ze niet in Engeland (denk ik). Erg “handig” van ons om het tijdens het eten te geven, en ze werden er meteen druk van. We zijn dus weer snel weggevlucht om nog ergens wat te eten en vervolgens naar Victoria Coach Station te gaan. Afscheid nemen is waar L

Een weekje later kreeg Florence vakantie. In Engeland begint de kerstvakantie zo vroeg en duurt gewoon één maand. Echt belachelijk. Vanaf dat moment heb ik dus gewoon geen vrije tijd meer doordeweeks. Van ’s ochtend vroeg tot ’s avonds laat oppassen. Moeilijk om een kind constant bezig te houden. Vooral als ze geen concentratie heeft. Kerst is hier wel een goede tijd voor. We hebben heel veel leuke kerstdingetjes geknutseld. Ik zat wat foto’s ervan laten zien.

Dat weekend heb ik wat ander au pairs ontmoet. Ik ben met ze naar Sloane Square geweest, om te shoppen. In de avond hadden we bij Byron hamburgertje gegeten en daarna een Engelse pub ontdekken. Erg gezellig. Er was ook een Nederlandse au pair bij. Eindelijk iemand om gezellig Nederlands mee te praten. Het was een hele leuke dag. Het voelt echt fijn om met mensen van je leeftijd om te gaan. Het klinkt zo raar dat het allemaal zo lang duur om echt vrienden te maken. In Nederland rol je er gewoon in doordat je werkt met mensen van jouw leeftijd en op school zit met mensen van jouw leeftijd. Bovendien ken je via mensen waar je dan gewoon constant mee om blijft gaan. Nu moet ik geforceerd nieuwe mensen leren kennen, anders heb je geen sociaal leven meer. Wel een goede uitdaging om onafhankelijk en zelfstandig te worden. Ik merk echt dat ik in Londen niet alleen Engels heb geleerd, maar ook qua persoonlijke ontwikkelingen positief verander.

Ik kwam die nacht twaalf uur thuis en de volgende dag weer “heerlijk” half zeven op ;’(. Die week kreeg ook Violet vrij van school. Nu dus twee meiden om constant bezig te houden. In de vakantie hebben ze meer playdates (afspraken met vriendjes en vriendinnetjes). Aan de ene kant vind ik dit fijn, omdat ik dan niet constant iets hoef te verzinnen om ze bezig te houden. Aan de andere kant ben ik op zulke dagen alleen maar aan het opruimen.

Die vrijdag heb ik met het Nederlandse meisje afgesproken. Zij heet btw Tessa. Ze woont echt super toevallig op vijf minuten loopafstand en in Nederland ook dichtbij. Ik ben met haar vrijdag naar een pub in de buurt gegaan. Normaal ben ik niet echt van het uitgaan, maar dit is wel echt supergezellig. Wel duur om in Londen uit te gaan. Als ik het omreken betaal ik gewoon 10 euro voor een wijntje.

Dat weekend heb ik kerstinkopen gedaan. Daar was ik door de vakantie van de meiden nog helemaal niet aan toegekomen. Twee dagen de tijd om alles te halen. Zaterdag ben ik naar Putney gegaan. Hier vond ik alles wat ik voor de familie wilde kopen. Ik heb veel te veel aan ze besteed. Misschien wel 60 pond > 80 euro dus. Heerlijk om allemaal schattige kinderdingetjes te kopen. Voor Florence heb ik twee shirtjes van Frozen, een dinosaurus opgraaf pakketje (archeoloogachtig iets) (Het thema op school is dinosaurussen, dus ze is er helemaal weg van), en een Frozen cupcake mixpak. Voor Florence een mok met honden, stickers van honden ( ja ze houdt van honden), een plaid met sterretjes, nagelvijlen met hondjes erop en een kerst-dvd wat gaat over een hond. Voor de ouders nog een dvd en een kaars. Toen ik thuiskwam gingen de meiden naar de kapper. Het was een mooi moment voor mij om snel alle cadeautjes in te pakken. Ze kwamen precies terug op het moment dat ik alles had ingepakt. Heel enthousiast gingen ze me helpen alles onder de kerstboom te leggen. Geen dankjewel of iets het enige wat ik te horen kreeg was dat ze meer cadeautjes wou. Haar vader zat er gewoon bij. Op dit soort momenten sta ik echt gewoon versteld.

Zondag, de laatste dag dat ik nog vrij was om cadeautjes te kopen, heb ik voor mijn familie in Nederland nog wat dingetjes gekocht. Voor mijn moeder moest ik een verjaardagscadeau, kerstcadeau en ze heeft haar diploma gehaald voor een natuuropleiding, dus drie cadeautjes. Voor Assem in Victoria echt een geweldig t-shirt met de tekst : My wife went to London and all I got is this lousy T-shirt. Ik vier nog kerst met vrienden, dus voor de persoon die ik heb moest ik nog wat halen. Helaas kon ik niet voor iedereen wat halen en moest ik alweer terug naar huis.

Wat ik nog niet heb verteld, maar al een tijdje geleden heb afgesproken. Ik ben met kerst en oud en nieuw in Nederland. Ik heb die zondag mijn ticket geboekt. De tickets zijn nu echt heel erg duur. De bus was dus voor mij de enige optie. Naja ik kan het wel betalen, maar 200 voor een vliegticket vind ik echt te ver gaan. Ik ben nu voor 40 euro met de bus naar Nederland gekomen. Ik was van plan alleen een trolley mee te nemen, maar vanwege alle cadeautjes paste mijn spullen er niet in. Ik kreeg van mijn hostmom ook nog cadeautjes voor mijn familie, en daardoor moest ik uiteindelijk een grote zwarte koffer van mezelf meenemen. Die uiteindelijk net aan dicht kon. Ik heb wat boeken van mijn cursus meegenomen en de rest van de ruimte zat gewoon vol met cadeautjes.

Dinsdag ben ik in de ochtend met de meiden naar de film gegaan en in de middag hebben we wat spelletjes gespeeld. Dit doen ze blijkbaar nooit, en daardoor kunnen ze echt totaal niet tegen hun verlies. Rond zes uur kwam Helen thuis en om zeven heeft ze me naar Victoria Coach Station gebracht. Het was een complete chaos daar. Helemaal vol met mensen. Drama om in te kunnen checken. Ben uiteindelijk toch op tijd in de bus terechtgekomen. We deden er drie uur over om vanaf de controle bij de boot ook echt de boot in te komen. Normaal duurt dit ongeveer een uurtje, maar die avond was echt verschrikkelijk. Na de boot was het half drie en vanaf dat moment kon ik pas proberen te slapen. Om half negen kwam ik ’s ochtends in NL aan. Assem kwam me halen en toen ben ik heerlijk me bedje ingedoken. Om een uur ging ik bij mijn moeder lunchen en toen is zij weggegaan naar Valkenburg voor een paar daagjes. Ze had niet eens een kerstboom, dus ik ben gelijk met Assem een kerstboom gaan zoeken. Beetje laat. Er waren alleen lelijke over. Na twee uur zoeken kwamen we er uiteindelijk een tegen die we voor een tientje mee mochten nemen! J Overal kerstuitverkoop dus ook nog wat leuke versiering gehaald en toen zijn we de boom gaan doen. In de avond lekker ergens wat gaan eten en toen ben ik in de avond naar me papa gegaan. Het voelt zo fijn om mijn familie weer te zien <3.

Woensdag ben ik ’s ochtends even bij mijn opa en oma langsgegaan en daarna ben ik verder gegaan met mijn kerstshoppen. In de avond heb ik thuis lekker Thais gegeten. Zo heerlijk om even geen pasta, kip of patat te eten (aangezien dit een van de enige dingen zijn die de meiden lusten).

Gister lekker kerstontbijtje met het gezinnetje en in de avond bij familie heerlijk gegeten.

Pff ik heb echt gewoon geen zin om terug te gaan. Mijn hostfamilie is vriendelijk. Echt. Maar het gedrag van de kinderen is gewoon erg lastig, omdat de ouders niet consequent zijn. Bovendien merk ik nu echt dat ik dingen waardeer en zie wat er belangrijk voor mij is. Familie lijkt zo vanzelfsprekend om rond je te hebben, maar het is zo kostbaar. Ook je bedje, je huisje, en de normen en waarden waarmee je leeft ga je beseffen/waarderen.

Sorry voor mijn Nederlands, het wordt er niet beter op. ;p

Fijne kerstdagen allemaal, alvast een fijne jaarwisseling en een gelukkig nieuwjaar toegewenst xxx.

3 weken in Londen.

Hallo Allemaal,

De tijd vliegt hier. En dat is natuurlijk een goed teken. Ik ben al bijna een maand hier. Gek idee dat ik dan al op 1/6 van mijn verblijf in Londen zit. Ik ben stiekem best blij als ik weer terug naar Nederland kan gaan. Dat mag ik eigenlijk helemaal niet zeggen, want mijn avontuur is pas net begonnen. Het is ook zeker niet zo dat ik heimwee heb. Meer dat alles anders is en dat je daar gewoon erg aan moet wennen. Dat wennen gaat gelukkig snel. Soms gaan dingen al zo automatisch dat je niet eens meer door heb dat je in een ander land woont.

Laat ik eens vertellen wat ik de afgelope tijd allemaal gedaan heb!

Elke donderdag ga ik dus naar een Engelse conversatie klas in Putney. En afgelopen donderdag hadden we met zijn allen een kerst lunch. Dit was ontzettend gezellig en ik heb veel nieuwe mensen leren kennen. Iedereen had wat lekkers gemaakt of gekocht en het zag er hemels uit. Ik zal wat foto's posten zodat jullie het kunnen zien. Het is een ontzettend gezellige groep en iedereen is leuk met elkaar. Er zijn mensen van 17 jaar oud, maar ook mensen van in de 50. De een is een au pair, de ander woont al een tijdje in Engeland, sommige zijn student, etc. Wat ik zo leuk vind is dat er zoveel verschillende afkomsten zijn. Er zijn Spanjaarden, Polen, Columbianen, Italiëanen, Mexicanen, Chinezen, Duitsers, etc. En natuurlijk een Nederlander; moi! Het is dus niet alleen handig om Engels te leren, maar ook een geweldige plek om mensen uit verschillende plekken van de wereld te leren kennen.

Voor de lunch was ik snel naar de supermarkt gegaan om wat te halen en toen zag ik een kerst boekje liggen. Dat boekje heb ik meegenomen en daar stonden allemaal leuke dingen in om te bakken. Florence was namelijk vrijdag vrij en ging 's ochtends met een vriendje spelen. Ik haalde haar om 14.00 op en moest daarna leuke dingetjes met haar doen. Het leek me wel een leuk idee om iets met haar te bakken. In dat boekje stonden kerstboomkoekjes en die zagen er echt geweldig uit. Dus die hebben we gemaakt. Ze waren iets te hard, aangezien ik niet echt een ovenwonder ben, maar ze smaakten heerlijk. Ik zal ook daarvan wat foto's posten!

Na het bakken zijn we gaan schilderen. Florence moest namelijk een dinosaurus maken voor school. Ik had op internet wat inspiratie opgedaan en toen zijn we eierdozen en toiletrollen gaan verven. Het resultaat is geweldig. Het is een unieke dino geworden die zeker weten iedreeen aan het lachen zal maken met zijn grote ogen. (zie foto's).

Zaterdag heb ik de hele dag aan mijn cursussen besteed en zondag zou ik met een meisje afspreken die ik via facebook heb leren kennen. Zij is ook een au pair en komt uit Italië. We spraken bij hyde park af. Mevrouw kwam alleen niet opdagen. Dus ik ben zelf even in winterwonderland gaan kijken en door Harrods gelopen. Geweldig om het allemaal te zien. Winterwonderland is gewoon een mega kermis!

Elke week eten de meiden pizza, pasta of kip en het komt ondertussen een beetje me strot uit. Dus ik ben iets anders gaan koken voor mezelf. Maandag heb ik courgette asagne gemaakt en vandaag broccolisoep klaargemaakt voor vanavond. Op aanraden van me vriend. Het klinkt apart, maar t smaakt echt heerlijk. En het ziet er ook super lekker uit!

Ik moet nu snel Florence ophalen en daarna door om Violet op te pikken dus ik ga weer. Bedankt voor het lezen. Ik hou jullie op de hoogte.

X Jamie

Shoppen, weekend en vragen.

Hallo allemaal!

Mijn bankaccount is gelukt hoor! Ergens deze week krijg ik mijn pasje binnen :). Gelukkig maar, want dan kan ik wat geld op de bank zetten. Ik geef nu veelste veel uit. Af en toe zijn er kleine dingetjes die ik nodig heb, en dan ga ik even naar Putney om dat te halen. Eenmaal in Putney zie ik allemaal winkeltjes waar ik wel even zou willen kijken. Even kijken blijft bij mij alleen nooit even kijken. Even kijken wordt kopen! En of ik koop! Heb al behoorlijk wat geld erdoorheen gejast. Het is moeilijk me in te houden met alle geweldige dingen die ik hier zie. Gister was ik bijvoorbeeld even naar Tk Max gegaan. Dit is een winkel waar ze normale- en merkdingen verkopen. De merkkleding is alleen vijf keer zo goedkoop als de normale prijs. Dan zie je dingen als tassen, sjalen en beautyproducten die er geweldig uitzien. Zoiets kan je toch niet laten liggen? Ik kan het in ieder geval niet. Gister rond de 70 euro uitgegeven aan dingen die ik niet nodig heb. Ik kon me gelukkig wel inhouden met een sjaal die ik geweldig vond. Toch kreeg ik thuis spijt dat ik hem niet had gehaald en ben ik er vandaag weer heen gegaan. Ben de winkel slechts niet uitgegaan met een sjaal. Er kwam wat meer bij. Nu nog met 20 pond de rest van de week overleven, terwijl ik nog naar de kapper moet, laarzen nodig heb en me gelnagels moet weg laten halen. Laat die bankpas maar snel komen zodat ik alles opzij kan zetten en hopelijk minder geld ga uitgeven. Contant geld werkt blijkbaar niet met een gat in je hand.

Afgelopen vrijdag was ik zo blij dat het eindelijk weekend was. Een van de dingen waar ik het meest aan toe was, na elke dag 6.30 op te staan, was dan ook zekeruitslapen. Pff dat had ik gemist. De meiden worden wel vaak vroeg wakker en de deuren sluiten hier niet goed, dus al het gegil kon ik goed horen. Daar had ik wat last van, maar het feit dat je rustig in je bedje kan blijven liggen is heerlijk. Na dit gedaan te hebben ben ik begonnen met mijn cursussen. Ik ben nu bezig met mijn Franse en Engelse cursus van de NTI, want als ik terugkom moet ik mijn examens maken. Na een paar lessen gedaan te hebben ging ik maar eens naar beneden om wat te eten. Helen en Florence gingen naar Putney en vroegen of ik mee wilde. Dus we zijn gezellig met zijn drieeën daarheen gegaan. Helemaal bevroren kwamen we terug. Het was ontzettend koud zaterdag. Thuis hebben we met z'n vijven in de woonkamer gezellig thee en chocomelk gedronken. In de avond had Helen me geholpen met mijn Engels. Ik moet vaak zinnetjes vertalen. Helen controleert ze dan op foutjes. Erg fijn, want de cursus geeft maar een mogelijk antwoord, terwijl volgens Helen meerdere manieren mogelijk zijn om iets te formuleren. Hoef ik niet alles fout te rekenen :).
Zondag lieten Helen, Seb en de girls mij de weg langs de rivieren zien. Ik had ze verteld dat ik graag hardloop en ze vertelden mij dat dit het mooiste was om langs te lopen. Ik schrok er een beetje van want we hebben er twee uur over gedaan om te wandelen, zover kan ik nou ook weer niet rennen. Moet eerst maar zien het einde van de straat te behalen. Maar het was er erg mooi. Het is een pad aan de Thames, waar veel mensen wandelen of hardlopen. Florence en Violet zijn niet zulke wandelaars en gingen fietsen. Zelfs dat was te zwaar voor ze. Net op de helft begon Florence weer stil te staan overal en duurde het een eeuw voor we bij een café kwamen waar we even konden zitten. Hier gingen de kids samen spelen in de speeltuin en na een half uurtje liepen we weer verder. Nog geen tien minuten later kwam mevrouw erachter dat ze moest plassen. Dus we konden weer opzoek naar een toilet voor Florrie. Dit is altijd een drama. Waar we ook heen gaan ze moet altijd plassen. Het is niet alleen nodig moeten plassen en bang zijn dat ze in haar broek plast. Een hoop chagrijnigheid komt er ook bij wat je op je gevuurd krijgt, want ze gaat gillen schreeuwen en ontzettend koppig doen. Het beste is dus zo snel mogelijk een plek zoeken waar ze naar het toilet kan gaan. Elke dag terug van school heb ik dit probleem, en we kunnen dus nooit rechtstreeks naar huis lopen. Seb wist een plek waar we haar naar het toilet konden laten gaan en toen gingen we weer verder. Het duurde een eeuwigheid omdat ze moe waren, dus het laatste stukje hebben we met de bus gedaan. Het was een erg mooi rondje. Ik zal wat foto's plaatsen van waar we liepen. Eenmaal thuis waren de meiden uitgeput en door hun moeheid niet in hun juiste humeur. Ik vind het altijd moeilijk om er iets van te zeggen als de ouders erbij zijn. Moet ik de ouders er wat van laten zeggen of zelf vragen of ze hun bordje leeg willen eten of aan tafel willen zitten? Ik ben hier om op de kindjes te letten, maar in hetweekend ben ik vrij. Betekent dit dat ik in het weekend nergens iets van hoef te zeggen? Of juist de ouders moethelpen? Ik wil ze niet beledigen door me ermee te bemoeien, maar de kinderen zijn soms zo dramatisch en de moeder wordt gewoon letterlijk nooit boos. Ze laat alles toe. Soms is ze boos, maar als ze huilen gaat ze hun meteen weer troosten. Dit soort momenten vind ik altijd ongemakkelijk, vooral savonds als de ouders thuiskomen. Wanneer kan ik naar boven? Als de ouders thuiskomen, of als de kids in bed liggen?Een hoop vragen waar ik soms echt geen antwoord op weet, waardoor het voor mij een beetje ongemakkelijk wordt. Praten met de ouders als je vragen heb is denk ik dan toch de beste manier. Mijn Engels is niet zo goed, en soms snappen ze niet helemaal wat ik bedoel en krijg ik een antwoord op een vraag die ik niet heb gesteld. Ik wacht wel tot me duidelijk is wat de bedoeling van alles is! Moet nog een hoop leren, en dat zal vast wel komen in de loop der tijd, ben er tenslotte pas twee weekjes.

Love,

Jamie

Drama

Hallo Allemaal,

Er is zoveel gebeurd in een korte tijd! Laat ik bij het begin beginnen; maandag. Op maandag ging ik, nadat ik de meiden klaar had gemaakt en naar school had gebracht, naar Putney. Een gedeelte van Londen, erg dicht bij Fulham (waar ik nu verblijf). Ik ging daar heen om opnieuw te proberen om een bankaccount te openen. Toen ik zaterdag ging, was ik een kwartier te laat, ze waren gesloten. Dus ik ging naar binnen bij lloyds en een mevrouw hielp me. Ik moest op internet een formulier invullen en ze kon het niet bij de bank doen, ik moest het thuis doen blablabla. Eenmaal thuis heb ik het meteen gedaan. Ik wil namelijk zo snel mogelijk een bankaccount openen zodat ik straks mijn mobiele abonnement kan verlengen. Seb had het voor me gedaan, maar zei dat ik het de volgende keer zelf kon doen als ik een bankaccount had. Hij is bang dat ik extra kosten zal maken. Wat volgens mij btw niet eens kan bij giffgaff, maargoed. Dus ik probeerde het in te vullen, maar het accepteerde me niet vanwege mijn korte verblijf van een half jaar in Londen. In de avond vertelde ik dat tegen Seb. Hij dacht dat ik het niet goed had ingevuld probeerde het voor me te doen. Omdat ik moest invullen hoeveel ik verdiende en over de belastingen die ik betaalde zei hij dat ik het beter niet kon doen op deze manier. De oplossing was volgens hem een mail sturen naar smartaupairs om te vragen welke bank mij wordt aangeraden. We kregen de mail terug dat lloyds het beste was en dat we een brief van hun moesten laten zien met bewijs dat ik werk/culturele ervaring heb. Dus vandaag ging ik weer naar de bank (voor de honderste keer), met mijn papier. Dit keer was er een meneer die me hielp. Hij vertelde me weer een compleet ander verhaal. Ik moest mijn nummer doorgeven en hij zou me bellen voor een afspraak. Veel makkelijker dus. Vandaag werd ik dus ook meteen gebeld en morgen heb ik een nieuwe afspraak. Alsof ik er al niet vaak genoeg geweest ben. Laten we duimen dat het nu wel goedkomt.

Dinsdag had Helen voor me geregeld dat ik de au pair aan de overkant kon ontmoeten. Zij komt uit Denemarken en is hier al drie maanden. Nadat ik vrij was, ging ik naar haar toe en het was ontzettend leuk haar te ontmoeten. Goed voor mijn Engels, maar ook leuk om wat sociaal contact te hebben met mensen van je eigen leeftijd.
Een uurtje later vertrok ik en kon ik alweer naar de volgende afspraak. Dit keer met familie! Mijn nichtje, Joline, was ook in Londen met school. We spraken af bij Victoria en daar hebben we snel even bijgekletst! Super leuk Poo!! :) De dag vloog om en ik kon al weer terug om de meiden van school te halen en te koken.

Woensdag heb ik eindelijk tijd gehad voor iets wat ik al een lange tijd wou doen in Londen: HARDLOPEN. Lucky me, het was eindelijk niet aan het regenen. Paar wasjes gedraaid, aanrecht opgeruimd etc, etc. Girls opgehaald, en jahoor het ging regenen. Boos natuurlijk want ik had geen paraplu meegebracht.

En tja, vandaag, donderdag, was de meest verschrikkelijke dag tot nu toe. Alles ging goed tot ik de meiden van school haalde. Daarvoor ben ik sochtends met het Deense meisje, Rikke, naar een English conversation class gegaan. Eerst hadden we het over iets actueels en daarna gingen we groepjes maken en conversaties voeren. Ik denk dat ik hier veel van geleerd heb en het was ook een leuke manier om nieuwe vrienden te maken!! Dit is overigens gratis, wat nog een extra pluspuntje is!.
De dag bleef helaas niet zo leuk als het leek. Toen ik Florence van school haalde, vertelde de lerares me dat ze stout was geweest. Ze was met een vriendje, Jack, naar de wc gegaan, zonder het aan de juf te vragen. Enjahoor Florence was de hele weg boos omdat de lerares boos op haar was. We moesten snel doen, want we moesten haar zus, Violet over 20 min alweeer ophalen aan een compleet andere kant van Fulham. Wat we overigens nooit redden, maar ik laat haar liever zo min mogelijk wachten anders wordt zij ook boos. Eenmaal daar aangekomen werd het van kwaad tot erger. Ze hadden beiden hun dag niet. Florence wilde niet lopen en Violet wilde naar huis dus het werd vechten. Ze uit elkaar halen kon ik niet want ze begonnen gewoon weer opnieuw. Na eindelijk het spel te spelen wie het eerst thuis is moest Florence onderweg opeens plassen, en tja omdat ze nog klein is, kon ze dit niet lang ophouden, jahoor de helft in haar broek. Rennend naar het dichtsbijzijnde café om haar snel naar het toilet de laten gaan. We waren rond die tijd al drie kwartier onderweg voor iets wat maar 20 min hoort te duren en voor ik het wist waren we het café nog niet uit of ze begonnen weeer met vechten. Haren trekken, slaan, duwen, elkaar meppen met de step. Step? Ja in Londen gaan bijna alle kinderen naar school met een step. Klink leuk, maar Florence is nog te klein om zelf te steppen dus ik moet elke dag als ik haar ophaal in de bus een step meenemen. Haar vervolgens vooruitduwen op de step naar de bushalte. De step, twee paraplu's, koekjes en haar mega schooltas in de bus meenemen. En vervolgens in de overvolle bus proberen eruit te komen en haar naar Violet's school duwen. Goed voor je rug? Nee, maar beter dan haar optillen, daar is ze net even te groot voor. Even terug naar het gevecht. Florence was weer boos, wat vaak gebeurd en dan gaat ze stilstaan. Dit keer wilde ze ook niet met de step dus ik besloot haar maar de hele weg verder naar huis te tillen, met haar beplaste broek aan. #liveasanaupair.
Thuis snel eten maken en de meiden uit elkaar halen zodat Violet in de keuken kan leren en Florence in de woonkamer met mij speelt. En tja, als ze dan voor je gaat zingen op haar roze kinderspeelpiano dan vergeet je weer alle ellende van de dag en is de dag weer goed!

Lots of love,

Jamie

Eerste weekend

Hee allemaal!!

Hoe was jullie weekend? Die van mij was behoorlijk druk; Zaterdag zijn de meiden met hun vader voor een dagje naar de vriend van hun vader, Jurgen, gegaan. Dus ik was alleen met de moeder, Helen. Voordat ze vertrokken hebben ze zwemles gehad. Ik ben vrij in het weekend, dus ik kon lekker een beetje uitslapen, of naja uitslapen... voordat ze vertrokken moesten ze wel een paar keer op mijn deur bonken om te kijken of ik wakker werd en vervolgens even gedag te zeggen. Ik heb Florence toen aangekleed, want ik sliep nog in haar kamer en ze was nog in haar pyjama en nadat ze vertrokken waren, ben ik weer in slaap gevallen. Toen ik wakker werd, heb ik snel gedoucht en voor ik het wist waren ze al weer terug. Volgens mij gaan ze elke zaterdag bij een koffieshop met zijn allen wat drinken, en ze vroegen of ik meekwam. Dat heb ik gedaan, gezellig!

Na de koffie hadden ze mij thuis afgezet en zijn ze vertrokken. Helen ging nog even naar de wasserette en kwam lopend thuis. Ze is niet meegegaan zodat ze mij alles een beetje kon laten zien. Super lief van haar, voel me wel een beetje schuldig, omdat het echt een familie uitje voor hun was, maarja... We gingen meteen op pad naar Potney om daar wat boodschappen te doen en voor mij een bankaccount aan te vragen. Helaas waren we alleen te laat voor de bank. Leuk winkelcentrumpje daar, ik zal er morgen heen gaan om zelf me bankaccount te regelen. Na de boodschappen gingen we naar huis om wat te eten en toen kwam Helen met het idee om naar de bios te gaan. Rond vijf uur gingen we dus naar de bioscoop. Naar de film Burnt. Over een kok en zijn restaurant enzo. Aparte film, niet slecht. Daarna zijn we wat mij nando's gaan eten. Ze was blij want Seb, haar man, wilt daar nooit eten. Het was iig een ontzettend gezellige dag en ik vind het zo lief dat ze de tijd neemt om ons kennis met elkaar te laten maken en mij de buurt te laten zien.

Vandaag, zondag, moest Helen helaas werken. Ze vroeg me tijdens het ontbijt of ik van plan was iets te doen of dat ik liever thuis bleef. Ik heb natuurlijk gezegd dat ik graag iets wil doen. We hadden het een beetje over het centrum en waar ik in Londen allemaal al ben geweest. Na het ontbijt ben ik naar boven gegaan om een beetje in het boekje te kijken dat ze me gegeven heb (1000 things to do in London). Even later kwam ze naar boven met een map en toen kwam ze met het idee om naar Leicester Square tegaan. Het is makkelijk bereikbaar en bovendien was ik er al een keer geweest, wat het misschien minder eng maakt. Dus dat is waar ik vandaag heen ben gegaan. Ze heeft me bij het station hammersmith afgezet en ik ben alleen, jawel alleen, naar Leicester Square gegaan en weer terug. Het is een wonder want normaal zou ik nooit ergens alleen heen gaan. Maar het was super leuk. Dit is me eerste stap van me au pair avontuur om zelfstandig te worden denk ik haha. Ik kon het natuurlijk niet laten om te shoppen en heb twee broeken gekocht. Het is ook best gericht op toeristen, en dat gedeelte is gelukkig, in tegenstelling tot het shopgedeeelte wél goedkoop! Dus ik heb wat kaartjes gekocht voor familie en vrienden en een paar toeristachtige dingetjes. Bij het station had ik ook nog wat spullen gekocht die ik zelf niet had meegenomen of in te kleine aantallen, omdat mijn koffer dan te zwaar zou worden. Dus de hele dag heb ik gesleept met een mega shampoo fles, een mega conditionner, en nog wat andere dingetjes. Na een tijdje was ik het zat, want er kwamen steeds meer spullen bij, en toen ben ik teruggegaan. De grap is dat ik bang was te verdwalen op mijn weg daarheen, wat gelukkig niet is gebeurd. Ik raakte wel de weg kwijt drie straten van het huis waar de familie woont vandaan. Typisch ik weer. Nadat ik de bus vanaf het station terug had genomen liep ik de verkeerde kant op. Ik kwam niks tegen wat ik herkende en heb aan iemand op straat gevraagd hoe ik naar de straat van de familie kon komen. Bleek ik er dus heel dichtbij te zijn, maar precies het tegenovergestelde te hebben gedaan; overgestoken wat ik niet niet moest doen en dus de verkeerde kant op. Maaaar.. ik heb het gevonden!

Toen ik thuiskwam was er niemand thuis en ben ik mijn spulletjes gaan opruimen. Na een uurtje kwam ook Helen thuis die meteen aan het eten begon. Ik heb gevraagd of ik haar moest helpen, maar het was niet nodig dus ik was weer naar boven gegaan. Rond acht uur kwam ook de rest thuis en zijn we met zijn allen gaan eten. Ze kookt heerlijk! Het eten is behoorlijk anders dan in Nederland, maar wel echt super lekker! Helaas waren de meiden erg moe van hun weekend en begonnen vervelend te worden... Seb kan dat niet aan dus wilde dat ze naar bed gingen. Ik denk dat hij behoorlijk gestresst is vangwege het hele weekend het ouderschap alleen te dragen. Helen bracht ze met Seb naar bed en ik ging de afwas doen. Het ging goed tot ik perongeluk een van de dure glazen omstootte en brak. Lekker handig weer... Hij was niet boos, maar ik kon wel zien dat hij het echt niet leuk vond. Pff, ik voel me echt een kluns soms.

Nu lekker op bedje dit blog schrijven, en dan maar eens slapen. Het was een druk weekend en morgen moet ik weer 6.30 op!

Lots of love,

Jamie

Tweede dag London

Hallo allemaal,

Jaja hier ben ik dan; in LONDON. Na een uurtje vliegen was ik dan eindelijk aangekomen. Gelukkig zijn de mensen heel vriendelijk en behulpzaam dus ik vond als snel de weg naar mijn bagage en het treinstation. Eenmaal bij het treinstation heb ik de Gatwick Express genomen naar Victoria. Hier werd ik opgehaald door de vader van het gezin. Hij bracht me naar hun huis. Het gezin is gelukkig super vriendelijk. Natuurlijik is het wennen want niet alle conversaties in het Engels kan ik volgen, maar dat zal nog wel komen. Toen ik aankwam rond acht uur waren de kinderen nog op, dus ik heb mezelf meteen aan ze kunnen voorstellen. Ik heb ze naar bed gebracht en toen met de ouders wat gegeten. Rond een uur of elf ben ik naar bed gegaan. Ik slaap tijdelijk nog in de kamer van het oudste meisje. (Ik zit in een familie met twee kindern, beiden meisjes, van 4 en 9). Want hun andere au pair is er nog. Even appen met het thuisfront en daarna meteen in bed gedoken, was moe van de reis, en al die nieuwe ervaringen.

Vanmorgen 6.30 op. Dat gaat nog wat worden deze week, elke dag zo vroeg op! Kinderen ontbijt geven, tandjes poetsen en aankleden. Nadat dit eindelijk gelukt is, wat overigens met moeite gaat binnen drie kwartier, heb ik samen met Claudia (de au pair) Florence(4) naar school gebracht met de bus. Rond half negen waren we terug. We hebben net de vaatwasser geleegd, de was opgehangen en nu hebben we vrije tijd. Erg fijn, aangezien ik straks nog veel moet doen aan school. Eerst natuurlijk London beter leren kennen. En natuurlijk de straat niet vergeten te onthouden. Ik denk dat het wel handig is om een paar rondjes te lopen, want alles lijkt op elkaar. Claudia gaat morgen weg en ik weet nu al dat ik niet rechtstreeks de weg terug ga kunnen vinden als ik alleen ben. Snel maar een abbonnement afsluiten zodat ik google maps kan opstarten

Ben benieuwd wat me straks te wachten staat als we de kinderen uit school hebben gehaald!

Liefs,

Jamie

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Jamie

Datum voor vertrek prikken!

Hallo allemaal!

Mijn eerste reisblog, ik wou al eerder beginnen, maar ben er nooit aan toegekomen. Ik vond het super fijn om andere blogs te lezen zodat ik mezelf kon voorbereiden op alles wat ging komen!

Helaas ben ik gezakt voor mijn examen vorig jaar met een vijf voor Frans en een vijf voor Engels. Maar nog een jaar de zesde over doen zat er voor mij niet in. Na een paar maanden heel internet door te zoeken voor opties om toch mijn diploma te halen, kwam ik op de site van travelactive. Het leek me super interessant om voor een bepaalde periode naar het buitenland te vertrekken. Ik wilde altijd al graag naar het buitenland en zat zelfs aan backpacken te denken. Helaas was mijn vader nooit zo blij met dat idee als achttien jarig meisje alleen. Deze optie, om als au pair naar het buitenland te gaan, was dus een perfect idee! Toch naar het buitenland (en mijn diploma hopelijk halen) en geen jaar school verspillen. Naar de universiteit kan ik namelijk toch niet zonder een diploma. Dus 6 augustus ging ik naar de opendag in Venray. Voor mij twee uur reizen, aangezien ik uit de buurt van Amsterdam kom. Met nog een aantal andere meiden met hun ouders luisterden we naar de presentatie van de medewerkers van Travelactive. Zij vertelden over hun avonturen in het buitenland. Het klonk allemaal super gaaf, maar toch vond ik het wel erg spannend. Met mijn familie en vrienden heb ik het een tijdje over dit avontuur gehad. Sommigen reageerden super enthousiast, maar natuurlijk waren er ook familieleden die liever hadden dat ik in Nederland bleef. Na een aantal weken twijfelen had ik uiteindelijk toch beslotem mezelf in te schrijven!

Dit ging allemaal helaas niet erg snel. Het liefst was ik meteen vertrokken. Ik had namelijk besloten maar voor een half jaar te blijven en wilde graag terugkomen in mei voor mijn aankomende staatsexamen. Ik moest langs de dokter voor een medische verklaring. Mijn oppasadres vragen voor een Child Care Reference en snel zoeken naar een nieuw adres. Drie jaar lang heb ik bij dezelfde familie opgepast, maar ik moest minimaal twee ervaringen opgeven. Wat achteraf erg logisch is. Ik vind het nu erg jammer dat ik niet heel veel ervaring met kinderen heb en vind het soms toch nog lastig om met bepaalde situaties met kinderen om te gaan. Gelukkig heb ik snel een ander adres gevonden, waar ik nu al een tijdje oppas. Ook werd me aangeboden door de moeder van dit gezin om in haar kinderkleding winkel te werken. Waar ik erg blij mee ben! Hierdoor kom ik in contact met kinderen van allerlei leeftijden en kan ik snel nog wat ervaring opdoen :).

Goed, na het allemaal bij elkaar gezocht te hebben kon ik alles opsturen naar de organisatie en werd ik geaccepteerd voor het programma! Bijna vergeten... Ik moest ook nog een skype interview houden met travelactive. Super spannend! Mijn Engels is echt dramatisch en ik was aan het trillen van de zenuwen. Gelukkig begon het gesprek in het Nederlands en stelde ze me ontzettend op me gemak. Eenmaal begonnen ging het gelukkig goed. Natuurlijk niet perfect, maar ik kon mezelf verstaanbaar maken! Toen was ik dus echt officieel geaccepteerd. Na betaling, werd mijn profiel doorgestuurd naar de partnerorganisatie. Hier kon ik mijn matches zien met verschillende families. Ik was van plan de matches aan mijn familie te laten zien binnen een paar dagen, maar voordat ik er aan toe kwam waren ze al verdwenen. Zo schoot het niet op. In de tussentijd was september al voorbij en ik wilde eind oktober al weg!

Eind september had ik ook de workshop met andere toekomstige au pairs. Deze workshop was vooral veel herhaling van de informatiedag. Wat voor mij wel erg fijn was waren de tips van de andere meiden. Zij vertelden dat als je een familie wilt je gewoon zo snel mogelijk moet reageren en als je geen tijd heb gewoon moet zeggen dat je hun profiel had gezien, nu geen tijd heb maar binnenkort zeker de tijd gaat nemen om het rustig door te nemen.

Begin oktober kreeg ik gelukkig al wat meer matches. Ik had travelactive een berichtje gestuurd dat ik me zorgen maakte en dat ik me misschien beter voor Ierland kon opgeven inplaats van Engeland. Ze vertelden mij de moed niet op te geven en wat berichtjes te sturen naar de partnerorgantisatie.

Gelukkig kreeg ik snel daarna weer een match. Meteen had ik een berichtje gestuurd of ze interesse had in een skype gesprek. Gelukkig kreeg ik een positief berichtje terug en snel daarna hadden we ons eerste skypegesprek. Hier was ik ook ontzettend zenuwachtig voor. Het ging gelukkig super goed. Ze vertelde erg veel en het gesprek verliep heel soepel. Ze vroeg me om binnen twee dagen nog een keer te skypen zodat ze nog wat vragen kon verzinnen. En zo zouden we die aanstaande vrijdag op mijn negentiende verjaardag in de ochtend skypen. Ik had me wekker vroeg gezet zodat ik me nog goed kon voorbereiden, want ook hiervoor gierde de zenuwen door me lijf. Eenmaal na me mail geopend te hebben las ik dat een familielid van haar geen baan meer had en dat ze liever haar in huis nam dan een onbekend iemand. Lekker begin van mijn verjaardag dus haha.

Na een week kwamen er weer nieuwe matches bij en toen ben ik drie families tegelijkertijd gaan mailen voor een skypegesprek. Donderdag avond had ik er een gepland, vrijdagochtend en een andere familie ging op vakantie en daar zou ik later een datum mee afspreken. Het skypegesprek van donderdag was erg leuk. De kinderen waren super druk en enthousiast en ze lieten me het hele huis via skype zien. De moeder vertelde me die volgende dag een mailtje te sturen en er over na te denken. Vrijdagochtend had ik met alle geluk ook een super leuk gesprek. Dit gezin leek me erg rustig en misschien ook een beetje terughoudend, maar met het skypegesprek waren ze supergezellig en hartstikke aardig. Ook dit gesprek verliep vloeiend. Beiden hebben mij gevraagd of ik hun au pair wilde zijn, en vroegen me langer te blijven dan een half jaar, omdat dat toch fijner zou zijn ivm de school van de kinderen. Tot eind juni dus.

Moeilijk om te beslissen dat het was ! Beide families leken me super leuk. De ene wat drukker dan de andere, maar zelf ben ik erg verlegen dus wat zou er dan het beste bij me passen? De drukke zou me overal in meenemen en ik zou snel het gevoel krijgen een deel van de familie te zijn, maar ik zou misschien ook erg terughoudend zijn door hun drukte. De rustige familie leek me meer een familie die gewoon hun leventje leeft, en ik zou bij hun misschien meer van mijn kant moeten laten komen omdat ze niet zoals het drukke gezin op me zouden springen en me overal mee heen zouden nemen, maar me misschien wel prettiger voelen omdat ik me niet overwhelmed zou voelen.

Uiteindelijk heb ik het drukkere gezin een berichtje gestuurd dat ik langer kan blijven en dat ik het erg leuk vind dat ik hun au pair mocht zijn. Na drie dagen had ze nog niet gereageerd en de organisatie heeft mij een aantal keer gebeld met de vraag wat mijn plannen zijn en toen heb ik besloten toch voor het andere gezin te kiezen.

Na een aantal dagen kreeg ik meteen een contract opgestuurd en alles was meteen geregeled. Nu net (vijf minuten geleden) heb ik mijn tweede en misschien ook wel een van de laatste skype gesprekken met het gezin gehad. Nu sprak ik ook met de kinderen die nu erg druk waren. Hun au pair gaat 13 november weg om te reizen en ze vroegen mij om zsm te komen zodat hun au pair mij nog van alles en nog wat kan gaan uitleggen.

Ik begin nou toch wel erg zenuwachtig te worden en schrik ervan dat het allemaal zo snel gaat nu. Snel kijken naar een vlucht vóór 13 nov en afscheid nemen van familie en vrienden.

En ja dan ....

LONDON here I come!!!!

Liefs,

Jamie